ομολογούντως

ὁμολογούντως (Α) επίρρ. ομολογουμένως, αναντίρρητα, αναμφισβήτητα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Επίρρ. σχηματισμένο από τη μτχ. ενεστ. τού ρήματος ομολογώ].